De opdracht om de transitie van de Nederlandse jeugdzorg in kaart te brengen resulteerde in het onderstaande artikel, met speciale aandacht voor het Schotse Girfec dat nu in Nederland ingevoerd wordt.
__________________________________________________
11 juni 2019 - Het kwam als een donderslag bij heldere hemel: opeens kregen Rudy en
Karin te horen dat er vier verschillende staatsvoogden waren aangewezen
voor hun vier jonge kinderen. “Wij dachten dat het nog lang niet zover
was dat de Wet voor Staatsvoogden zou worden aangenomen, dus we wisten
niet wat we hoorden,” legt Rudy uit.
De aanleiding was een brief van hun huisarts dat alle
vertrouwelijke medische gegevens van hun kinderen waren doorgestuurd
naar vier anonieme staatsvoogden.
Karin: “Niemand houdt zoveel van mijn kinderen als ik. Ik ben hun
moeder! Ik kan er gewoon niet bij dat de overheid vindt dat een
wildvreemde het welzijn van mijn kind beter kan waarborgen dan ikzelf.
Wat een ongelooflijke betutteling!”
Rudy voegt toe: “Dit lijkt alsof wij ergens van beschuldigd
worden. De instanties vertrouwen er niet op dat wij het beste voor onze
eigen kinderen voor hebben. Dit ondermijnt onze rol als ouders. In wat
voor wereld leven wij als Big Brother bepaalt hoe onze kinderen opgevoed
moeten worden?”
Dit verhaal is geen fictie, hoewel de namen veranderd zijn. De oorspronkelijke versie
is het echte relaas van James en Rhianwen McIntosh, een leuk stel in
Falkirk in Schotland. De ontwikkelingen die hieraan vooraf gingen worden
nu ook in Nederland ingezet. Lees verder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten