Achter de schermen van het Peutercollege

Musje bezwijkt haast van de hitte op deze zomerdag. Hoeft ook niet op het dak te zitten want er is niets te zien. Er loopt niemand op straat. Ook de scholen zijn dicht, het is vakantie.

De peutertjes van het Peutercollege in Rotterdam zijn ook vrij. Dat zullen ze wel jammer vinden want het is heel leuk op het Peutercollege. Je leert er namelijk dat je niet als eiland in het leven staat, maar dat je een community bent, en dat je een maatschappelijke rol hebt in de samenleving. Je gaat op bezoek bij een slager of een fysiotherapeut en kan je ervaring dan weer delen met je groep.

Als ik later groot ben

Ik doe een beetje musserig, hoor. Ik denk dat de peutertjes het best heel leuk hebben daar op het Peutercollege. Het ziet er gewoon goed verzorgd uit. Ik ben er trouwens zelf nooit geweest, maar ik heb ooit een opleiding voor Kinderverzorging/Jeugdverzorging gedaan dus ik heb wel een idee waar je op moet letten.

Maar het Peutercollege is geen doorsnee peuterspeelzaal, want er worden technieken toegepast die van de peutertjes brave, hardwerkende burgers moeten maken. Hoe weet ik dat?

Eerst even een stukje achtergrond:

De gemeente Rotterdam investeert de afgelopen jaren veel in vroeg- en voorschoolse educatie (VVE). Vanaf 2000 ontwikkelde Rotterdam Voorscholen en vanaf 2011 kent Rotterdam de zogenaamde Groepen Nul. Sinds 2012 kent Rotterdam ook Het Peutercollege; opgezet door Stichting Het Peutercollege (SHP) en sinds de start gefinancierd door Stichting De Verre Bergen en de Bernard van Leer Foundation. Het Peutercollege onderscheidt zich van andere vormen van VVE door onder andere de horizontale groepen en de intensiteit van het programma. Bron:  Het Peutercollege in de Praktijk

Het taalgebruik van de website van het Peutercollege, de omschrijving en de kretologie wijzen op een systeem dat in Rotterdam voor het eerst, onder het toeziend oog van minister Hugo de Jonge, toegepast werd. Het zijn de kenmerken van de transformatie die zich nu aan het voltrekken is op het gebied van jeugdzorg, ouderenzorg en gezondheidszorg. Deze zien we terug in de Kansencirkel, een systeem om kinderen te vormen en profileren vanuit het gedachtegoed van het Schotse Girfec model. Het Peutercollege werkt namelijk net als in Schotland met een Named Person: in Rotterdam noemen dit een gezinsmedewerker die ook thuisbezoeken aflegt.

Ook de ouders moeten eraan geloven. Als ze goed meedoen krijgen ze een beloning die ze 'inzetkorting'noemen. Allemaal gedragspsychologie en nudges.

De vingerafdrukken van de Bernard van Leer Foundation zijn uiteraard alom aanwezig. Ik raad mijn lezers dan ook nadrukkelijk aan om Het Peutercollege in de Praktijk te lezen. Mijn haren gingen in ieder geval overeind staan. Als dit geen social engineering is dan weet ik het ook niet meer.

Nog wat taalgebruik:

Het Peutercollege: de basis voor een kansrijk leven

En het conditioneren oftewel nudgen van het kind:

Als kinderen al op zeer jonge leeftijd alle kansen krijgen om zich goed te ontwikkelen, voorkomt dat problemen in de puberteit. Dat idee is de basis van het Peutercollege.

...iets leuks doen met de peuters op het gebied van taal, rekenen, spel, motoriek en sociale emotie...

Even uitleggen: De sociaal-emotionele ontwikkeling is de ontwikkeling van een eigen persoonlijkheid, overeenkomstig met verwachtingen en gedragingen uit de sociale context. Dus ik zou wel willen weten of deze peuters opgenomen zijn in een Social Impact Bond dat altijd gepaard gaat met het verzamelen van veel data:

Uiteraard zijn uw persoonlijke gegevens bij ons in goede handen

Het Peutercollege werkt met de webbased Kijk! methode, een onderdeel (of compatibel met?) ParnasSys dat weer op het Azure data platform van Microsoft zit. Gewoon bij elkaar gegoogeld, hoor, ik ben geen IT-er. Daarbij kwam ik dit verslag tegen: Marktscan data-analyse tooling -  Kansen en randvoorwaarden in het  onderwijs:

De mogelijkheden van data-analysetools groeien sterk. Tegelijkertijd zien we ook een groeiende behoefte aan data-gedreven sturing in het onderwijs. De vraag is dan ook op welke manier de huidige gereedschappen invulling kunnen geven aan die vraag. In dit onderzoek hebben we de mogelijkheden van data-analysetooling voor het onderwijs bekeken, variërend van generieke tools tot zeer specifieke onderwijstoepassingen zoals adaptive learning.

We zien dat enerzijds de onderwijsspecifieke tools groeien in analysemogelijkheden, maar ook dat de specialistische tools samenwerken met onderwijspartners om tot krachtige analyse-omgevingen te komen.    

Dit is niet uniek voor deze peuteracademie. Wij denken misschien dat de gegevens van onze kinderen (en hun vriendjes, broertjes en zusjes, gezinssituatie, gezondheid, geloofsovertuiging en ga zo maar door) veilig en in aparte kluisjes opgeborgen worden. Maar kijk eens naar de achterkant van postbussen: de postmedewerkers zien alles in één oogopslag. Net als de dataindustrie.

Alle gegevens van onze kinderen worden gebruikt voor analyse, en wij hebben er geen kijk op WIE deze analyses uitvoert en WAT ermee gedaan wordt. Teveel 'stakeholders', teveel partijen, en dat maakt het allemaal bijzonder geschikt voor een nieuw economisch model gebaseerd op menselijk kapitaal: het kind als investeringsinstrument via SIBs, gedragsverandering, mentaliteitsverandering en data. Heel veel data.

Via dit systeem worden de peuterjes van vandaag geconditioneerd om noeste arbeiders te worden die heel veel centjes gaan opleveren voor Papa Overheid (Hugo de Jonge) en Ome Bernard de Geldschieter (Bernard van Leer Foundation).

Dit musje steekt even haar kopje onder haar vleugeltjes, want ze voelt zich heel verdrietig  nu.